Wat zeg je dan? Over beleefdheid en dank je wel

Een veel gebruikte – dwingende – vraag naar kinderen toe, ik betrap er mezelf vaak op en vind het zo vreselijk van mezelf: “En? Wat zeg je dan?“ In de hoop dat hij daarna dank je zegt. Eigenlijk wil ik dit veel liever anders gaan aanpakken.  

Naar gevoel

Ik merk dat de vraag “Wat zeg je dan?” bij veel mensen het een naar gevoel achterlaat. De keren dat ik hem durf uit te spreken wanneer zoonlief iets krijgt en niet meteen dank je wel zegt, krijg ik steevast het antwoord van de 3^de partij “Ach, hij is wat verlegen”.

En dat klopt ook, eigenlijk is dat zo. Hij is vaak verlegen of gewoon dolblij met hetgeen hij kreeg waardoor al zijn aandacht er meteen naartoe gaat. Als de gever dat laatste kan opmerken, is dit toch wel nog veel mooier dan een dank je wel krijgen, niet? Zelf zou ik dit alvast wel vinden.

Ik begon dus te denken. Zouden er geen betere manieren zijn om je kind te leren dankbaarheid te uiten? Zowel voor het kindje als voor jezelf?

Geef nu toe, wanneer je zo’n uitspraak doet, zet je je kind toch wel een beetje voor schut, niet? Soms krijgen ze zelfs niet eens de tijd om zelf al dank je wel te zeggen en hoe weet hij überhaupt dat je wil zeggen dat hij dank je moet gaan zeggen?

Voorleven

Wat zeg je dan? Het is zo’n ingebakken vraag die je telkens weer hoort en eigenlijk wil ik hem zelf liever niet uitspreken. Het is een ouder-regeltje dat wij onze kinderen die zaken op die manier moeten aanleren, terwijl het misschien ook wel anders kan. Zonder naar gevoel bij eender welke betrokken partij.

Wat zou het geven als ik nu eens “dank je wel” zou zeggen tegen die persoon omdat zoonlief iets krijgt? Net zoals we doen wanneer ik zelf iets krijg. Dan ziet mijn kind hoe het moet waardoor hij het op termijn waarschijnlijk ook wel zelf gaat toepassen. Volledig op zijn manier, volgens zijn eigen tempo. Ik zal vaker proberen op mijn tong te bijten, benieuwd of het werkt.

Ik ben benieuwd, hoe pakken jullie dit aan? Verplichten of voorleven? Of doen jullie het misschien nog anders?

Op zoek naar meer opvoedinspiratie, neem dan snel een kijkje in het rubriekje opvoeden.