Vorig jaar zijn wij gestart met een mini moestuin in onze bloembakken. Dit jaar zou ik graag weer aan de slag gaan, wist je dat je eigenlijk nu al moet starten met het klaarmaken van de grond en het maken van een teeltplan?
Categorie: Blog
Ik ben gestart met het schrijven van versjes maar na een poosje wou ik meer delen dan enkel gedichtjes, zo is mijn blog ontstaan.
Ik heb veel interesses, veel verschillende projecten naast elkaar lopen, zowel thuis als op het werk. Ik kan en wil hierin geen keuzes maken om maar met één enkel iets bezig te zijn. Het boek van Emilie Wapnick leert me dat ik hierin niet allen ben en dat ik niet hoef te veranderen. Wat een verademing.
Winter, we vertrekken naar school en ons werk in het donker en we komen ook in het donker weer terug. Tijd om de fluo weer boven te halen, jammer want mooi is het niet. Wij kochten zo’n standaard modelletje en zetten het wat naar onze hand, dat maakt het toch al een stuk leuker om aan te trekken.
Het huidige lievelingsdier van onze zoon past perfect bij halloween: de vleermuis. Oktober leek me het ideale moment om een vleermuizensuite te knutselen.
Cadeautjes krijgen is altijd leuk maar soms is het gewoon nog leuker om iemand die het verdient onverwachts eens in de bloemetjes te zetten.
Ik zag het ooit eens bij een kleuterjuf. Ik wist niet dat een kleuter al een knuffel zou kunen maken en besloot het zelf ook te proberen.
Draakje vurig is een prentenboek over extraverte en hooggevoelige kinderen met een sterke wil. Eigenlijk is het ook geschreven voor die kinderen en hun ouders zodat ze zichzelf erin zouden kunnen herkennen. Ik herken mijn zoontje er niet meteen in en toch kocht ik voor hem dat boekje. Waarom ik dit deed, deel ik graag met jullie.
Ik moet met schaamrood op mijn wangen vertellen dat ik tot voor de zomer nog steeds de pyjama’s droeg die ik kocht voor na mijn bevalling.
Als mama is het belangrijk dat je ook af en toe wat tijd voor zelfzorg neemt. Herfst en droge huid, tijd voor een nieuw verzorgingsritueel.
“Ik vind dat wel een gevaar dat jij je zoon zomaar op het voetpad laat lopen aan de kant van de straat zonder handje”. Zo werd ik onlangs terechtgewezen.